HISTORIA

RODU FILIPKOWSKICH

W XVII w. Filipkowscy weszli w posiadanie części majątku w Obrytkach (par. Wąsosz). Ich przodkowie wywodzili się z Filipek (są Duże i Małe) w parafii Lachowo. Legitymowali się herbem Pobóg. Początek wsi Obrytki (Rostuszewo) dało nadanie 20 włók zw. Prusinowo Siedlisko, przez księcia Janusza I w dniu 20 VI 1426 r. Pawłowi Rostuszowi h. Prus pochodzącemu z Jarnołt pod Łomżą. Książę Władysław I nie uznał tego nadania i przed 28 IX 1436 r. nadał te 20 włók oraz dodatkowo 10 włók obok Mikołajowi Mitorajowi z Tokarzyna z ziemi gostynińskiej, a Pawłowi Rostuszowi w 1437 r. w ramach rekompensaty nadał 20 włók nad rzeką Wincentą. Przed 27 II 1437 r. 30 włók Rostuszewa nabył za 30 kop gr. Jaśko z Roman, założyciel Wąsosza. Przed 1461r. Rostuszewo przeszło na krewnego Jaśka Romana, Macieja Obryckiego h. Bujno z Obrytek koło Roman i odtąd Rostuszewo zwano Obrytki Rostuszewo lub Obrytki. Jeszcze w 1676 r. właścicielem części Obrytek był Stanisław Obrycki. Z Obrytek wyszła zamożna gałąź Obryckich w parafii Niedźwiadna: Kownacin, Czarnówek, Mazewo (1788).

W 1690 r. Franciszek Filipkowski i jego synowie sprzedali swoje części w Obrytkach podkanclerzemu Szczuce. Część swoją zachował Walenty Filipkowski, którego odnotowano w dostępnych księgach metrykalnych parafii Wąsosz:

*18.06.1705 w Obrytkach ur. się Paweł Filipkowski s. Walentego i Anastazji

*01.12.1708 w Obrytki ur. się Łucja Filipkowska c. Walentego i Anastazji

Synem Walentego i Anastazji był zapewne komornik wiski Antoni Filipkowski (1702-1769) który w dniu 30.11.1720 r. poślubił w Wąsoszu Katarzynę z Ciszewskich (1702-1769) ur. w Łempicach. W związku Antoniego i Katarzyny Filipkowskich urodziło się w Obrytkach 8 – ro dzieci:

Maciej (*1721), Franciszka (*1723), Paweł (*1726), Zofia (*1735), Stanisław (*1737), Wojciech (*1741) Krystyna (*1743), Konstancja (*1743), z których:

1. Maciej Filipkowski (*1721)

w 1742 r. zawarł w Drozdowie, związek małżeński z Katarzyną z Rakowskich (*1715) ur. w Rakowie Boginie par. Drozdowo, c. Antoniego i Marianny z Wagów. Pełnił urząd burgrabiego wąsoskiego (odn.1760, 1771, 1773) i komornika granicznego wiskiego (odn.1776, 1780, 1782). Maciej i Katarzyna Filipkowscy zostali rodzicami co najmniej dwóch synów:

Michała i Wojciecha, z których Michał został księdzem.

Po owdowieniu Maciej poślubił Rozalię z Danowskich, z którą doczekali się 7 – rga dzieci urodzonych w Obrytkach:

Józef (*1770), Katarzyna (*1772), Marianna (*1773) Walenty (*1776), Leonora (*1778), Mateusz (*1780),

Rozalia (*1782).

Po śmierci Macieja Rozalia poślubiła w dniu 12.06.1784 r. w Wąsoszu komornika ziemskiego zambrowskiego Antoniego Kołomyjskiego, któremu urodziła w Obrytkach troje dzieci:

Benedykta (*1785), Joannę (*1788), Małgorzatę (*1790).

1.1 Katarzyna Filipkowska c. Macieja,

w dniu 9.07.1797 r. poślubiła w Wąsoszu wdowca po Mariannie z Chojnowskich, Piotra Obryckiego (*1752) s. Antoniego i Anny ze Szczuków. W ich związku urodziło się w Możdzeniach 11 – ro dzieci:

Salomea (*1798), Izabella Magdalena (*1799), Felicjan (*1801), Jakub Banawentura (*1802),

Marcianna Julianna (*1804), Józef Łukasz (*1805), Marianna Cecylia Bibianna (*1808),

Ludwik Napoleon (*1810), Katarzyna Delfina (*1811), Józefata Franciszka (*1812), Konstancja (*1815),

Salomea Obrycka (*1798) c. Piotra w dniu 3.11.1814 r. poślubiła w Wąsoszu kapitana wojsk francusko polskich z kampanii napoleońskiej Juliusza Prospera Bertranda L Hodiesniere (*1787). W ich związku ur. się w Możdżeniach dwóch synów:

Karol (1815-1815) i Piotr (1816-1816).

Zaledwie 18-letnia Salomea zm. w 1816 r. w Skrodzie Wielkiej par. Grabowo.

1.2 Rozalia Filipkowska c. Macieja,

w dniu 9.11.1801 r. poślubiła w Wąsoszu wdowca po Anastazji z Gardockich, Piotra Wojsława (*1753) s. Mateusza i Kunegundy, a po jego śmierci Józefa Mroczkowskiego (*1774) ur. w Wojsławach, s. Andrzeja i Magdaleny z Niedźwieckich.

1.3 Józef Filipkowski s. Macieja,

podsędek wiski, poślubił Józefę z Doliwów (*1778) ur. w parafii Lachowo, c. Kacpra i Kunegundy z Downarowiczów. W ich związku urodziło się w Obrytkach 7 – ro dzieci:

Feliks Stanisław (*1795), Ksawery (*1797), Roch Leopold (*1798), Teofil (*1799),

Franciszka Zuzanna Konstancja (*1800), Tekla Pulchelia Józefa (*1800), Teodozja (*1802).

Józef Filipkowski notariusz wąsoski zm. 21.09.1807 w Obrytkach. Został pochowany przed Ołtarzem Głównym Kościoła Parafialnego w Wąsoszu. W dniu 11.11.1799 r. pochowano tu jego syna Teofila (żył 1 tydz.). Józefa Filipkowska z Doliwów po owdowieniu w 1809 r. poślubiła w Wąsoszu Ignacego Kleczkowskiego (*1773) ur. we wsi Jakać par. Śniadowo, s. Stanisława i Marianny z Drewnowskich, któremu urodziła w Obrytkach 8 – ro dzieci:

Wincenty (*1810), Franciszek (*1810), Korneliusz (*1811), Ambroży (*1813),

Adam (*1814), Józef (*1817), Karol (*1817), Ewa (*1819).

1.3.1 Feliks Stanisław Filipkowski (*1795),

oficer Powstania Listopadowego, porucznik armii Królestwa Polskiego, właściciel ziemski, radca dyrekcji szczegółowej Tow. Kredytowego Ziemskiego Guberni Augustowskiej. Zmarł 24.12.1853 w Płocku, gdzie czasowo przebywał ( mieszkał w Suwałkach). Pochowany na cmentarzu katolickim w Płocku. Bezżenny.

1.3.2 Ksawery Filipkowski (*1797)

po ukończeniu Szkoły Podchorążych Piechoty w 1817 r. otrzymał stopień ppor., a w 1825 r. porucznika armii Królestwa Polskiego. Brał czynny udział w Powstaniu Listopadowym awansując kolejno na stopnie: kapitana (6.02.31), majora (01.08.31). W dniu 25.03.1831 został odznaczony złotym krzyżem. Przed upadkiem powstania w dniu 16.09.31 r. przeszedł z korpusem gen. Antonio Ramorino (polski i włoski gen.) do Galicji, gdzie został internowany w Ołomuńcu. W dniu 29.03.1832 r. przybył do Warszawy, gdzie złożył przysięgę wierności carowi. W 1836 r. poślubił w Chrostkowie (obecn. woj. kujawsko – pomorskie) Mariannę Sumińską (*1816), c. Ignacego i Tekli z Zielińskich. W 1837 roku udowodnił szlachectwo. Radca Dyrekcji Szczegółowej Tow. Kredytowego Ziemskiego Guberni Płockiej. W związku Ksawerego i Marianny Filipkowskich urodziły się:

Tekla (*1839), Wacław (*1841), Zygmunt (*1843), Stanisław (*1843).

Ksawery Filipkowski h. Pobóg (1797-1878) został pochowany na cmentarzu parafialnym w Wąsoszu.

Opis grobu patrz rozdz. Cmentarz.

1.3.2.1 Tekla (*1839)

ur. w Milewku par. Drobin, w 1864 r. poślubiła w Drobinie (obec. pow. płocki) Henryka Żmijewskiego (*1839) ur. w Dybełce par. Grajewo, s. Feliksa i Adelajdy z Dziemińskich. W ich związku urodziły się:

Stanisława Maria (*1867) ur. Olszanka par. Szczerba, Zygmunt Aleksander (*1869) ur. Obrytki,

Marianna Teodora (*1873) ur. Obrytki,

Tekla Żmijewska spoczywa na cmentarzu powązkowskim w grobie rodzinnym Filipkowskich razem z bratem Wacławem i jego żoną Amelią z Rzeszotarskich (zdjęcie obok).

1.3.2.2 Wacław Feliks (*1841)

ur. w Obrytkach, w 1868 r. poślubił w Drobinie, Amelię Rzeszotarską (*1845), c. Ignacego i Michaliny z Sumińskich. Oboje spoczywają na cmentarzu powązkowskim w Warszawie

(zdjęcie obok). W ich związku urodziło się w Obrytkach 9- ro dzieci:

Jadwiga (*1869), Michalina (*1870), Felicja (*1872), Stefan (*1873), Antonina (*1877),

Gustaw (*1878), Teodora (*1879), Ksawery (*1880), Halina (*1887), z których:

- Jadwiga w 1891 r. poślubiła w Warszawie urzędnika Państwowego Banku w Warszawie Wacława Rzeszotarskiego (*1866) ur. w Warszawie, s. Antoniego i Róży z Karwowskich. Wacław Rzeszotarski zm. 30.04.1916 r. jako profesor szkół i kursów handlowych. Spoczywa na cmentarzu powązkowskim w Warszawie.

- Felicja w 1895 r. poślubiła w Warszawie pomocnika adwokata przysięgłego Witolda Kasperowicza (*1868) ur. w Żelechowie par. Garwolin, s. Macieja i Michaliny ze Śliwińskich. Oboje spoczywają na cmentarzu powązkowskim w Warszawie.

- Stefan z wykształcenia chemik w 1899 r. poślubił w Warszawie Stefanię Bystrzyńską (*1875) ur. w Marcinowie par. Lubartów, c. Zygmunta i Natalii z Kleczkowskich. Córka Stefana i Stefanii Filipkowskich, Jadwiga (1902-1985) w 1929 r. poślubiła w Katowicach Zygmunta Szemplińskiego (*1900) ur. w Andrzejówku k. Krasnego, s. Stanisława i Stanisławy z Prószyńskich. Zygmunt Szempliński brał udział w wojnie z bolszewikami w 1920 r. W 1927 r. ukończył studia na Wydziale Nauk Społecznych i Politycznych Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie. Pracował jako ekonomista m.in. w Ministerstwie Skarbu i Ministerstwie Przemysłu i

Handlu, był wykładowcą i publicystą.

Po wybuchu II wojny światowej osiedlił się w Wielkiej Brytanii, gdzie był działaczem Polskiego Ruchu Wolnościowego „Niepodległość i Demokracja”. Publikował w prasie emigracyjnej. Zm. 13.12.1967 w Londynie. Spoczywa na cmentarzu powązkowskim w Warszawie. Drugą żoną Stefana Filipkowskiego była Zdzisława Sabel-Domaniewska (1903-1999) c. Zdzisława i Emilii z Teichertów. W ich związku ur. się Andrzej (1931-2000) małżonek Marii z Grodzickich.

- Ksawery (+1947) wraz z żoną Henryką ze Ścisłowskich (+1968), oraz ich syn Jan (1935 – 1986) spoczywają na cmentarzu powązkowskim w Warszawie (zdjęcie wyżej).

1.3.2.3 Stanisław (*1843)

ur. w Obrytkach, po ukończeniu gimnazjum w Płocku studiował na Uniwersytecie w Petersburgu. Po wybuchu Powstania Styczniowego powraca w rodzinne strony, gdzie wstępuje w szeregi powstańców. Następnie studiuje w Paryżu i Gandawie, gdzie w 1865 roku uzyskuje dyplom inżyniera Szkoły Inżynierii Cywilnej. Następnie pracuje przy budowie kolei w Petersburgu i Kiszyniowie. Po kilku latach zatrudnia się w Warszawie w fabryce Machin i Odlewów Żelaznych Konstantego Rudzkiego, z czasem awansując na stanowisko głównego dyrektora fabryki. W 1874 r. poślubił w Warszawie Juliannę Piotrowską (*1854) ur. w Warszawie, c. Jakuba i Ludwiki z Orłowskich. Od 1898 r. właściciel majątku Drwalew (obecn. pow. grójecki woj. mazowieckie). Poza pracą zawodową zajmował się działalnością charytatywną. Był m.in. członkiem Towarzystwa Dobroczynności, utrzymywał czytelnię ludową, schronisko dla ubogich, ochronkę dla dzieci. Stanisław Filipkowski zmarł 7.10.1900 r. w Wiesbaden. Spoczywa na Powązkach w Warszawie.

1.3.3 Franciszka Filipkowska (*1800)

w dniu 27.10.1829 r. poślubiła w Wąsoszu Antoniego Mroczkowskiego (*1799) ur. w Prużanach (obec. Białoruś), s. Macieja i Anastazji z Bęklewskich.

2. Stanisław Filipkowski (*1737)

- zaślubiony z Antoniną z Karwowskich (*1732) ur. w Skrodzie Wielkiej par. Grabowo, c. Wawrzyńca i Konstancji z Wykowskich, doczekali się co najmniej pięciorga dzieci ur. w Skrodzie Dobkach:

Mikołaj (*1767), Tomasz (*1768), Tekla (*1768), Wawrzyniec (*1771), Petronella (*1774),

2.1 Mikołaj (*1767)

zaślubiony z Rozalią z Mikuckich doczekali się trzech synów urodzonych w Dobkach par. Grabowo:

Stanisław (*1799), Florian (*1803), Jan (*1806).

2.1.1 Stanisław (*1799)

w 1826 r. poślubił w Wąsoszu Magdalenę Annę Włost (*1808) ur. w Szczuczynie c. Jana i Teresy z Wasześciów. Dwójka ich dzieci Julian Adam Kazimierz (*1827) i Marianna (*1829) urodziło się w Szczuczynie.

- Julian (*1827) w 1848 r. poślubił w Wąsoszu Augustę z d. Łopian (*1817) ur. w Białej (Prusy Wschodnie), c. Leopolda i Ludwiki z Kłysów, a w 1874 r. poślubił w Rajgrodzie Emilię z Doruchowskich c. Szymona i Rozalii z Jasińskich.

- Marianna (*1829) w 1848 r. poślubiła w Wąsoszu Felicjana Jamiołkowskiego (*1821) ur. w Radziłowie, s. Franciszka i Marianny z Zawistowskich.

2.1.2 Jan (*1806)

dwa razy stawał na ślubnym kobiercu: w 1831 r. poślubił w Grabowie Ludwikę Kozikowską ur. w Dobki Skroda par. Grabowo, c. Jana i Petronelli z Bagińskich, a w 1861 r. w Poryte wdowę Agnieszkę Piorunek z Rogińskich c. Mikołaja z Katarzyny z Kozaneckich.

- syn Jana, Adam (*1832) z pierwszego małżeństwa ur. w Skroda Dobki par. Grabowo w 1855 r. poślubił w Grabowie Katarzynę z Kossakowskich (*1835) ur. w Wiszowatych, c. Jakuba i Marianny z Wiszowatych, a w 1887 r. poślubił w Grabowie wdowę po Ludwiku Kozikowskim Wiktorię z Mieczkowskich (*1838), c. Wojciecha i Franciszki z Sokołowskich.