HISTORIA
RODU L ‘HODIESNIERE
Historia rodziny L ‘Hodiesniere w parafii Wasosz rozpoczyna się od Prospera Bertranda L ‘Hodiesniere, który urodził się ok. 1787 r. w mieście Falaise we Francji, w regionie Normandia, w departamencie Calvados, jako syn Karola Ambrożego i Wiktorii Franciszki Klary z d. Faurneaue. Gdy dorósł wziął udział w kampanii napoleońskiej w 1812 r. przeciwko Rosji. Służył w Wojsku Polskim w stopniu kapitana. Być może przeszedł przez ziemię wąsoską w 2-ej poł. czerwca 1812 r. jako oficer V Korpusu Armii Polskiej pod dowództwem księcia Józefa Poniatowskiego. Część armii przeszła przez Stawiski - Szczuczyn, a część przez Wąsosz – Szczuczyn i dalej przez Rajgród, Grodno itd. Po przegranej przez Napoleona wojnie, V Korpus Armii Polskiej wracał przez Wilno, Łomżę itd. Z 32 tys. żołnierzy powróciło niespełna 6 tys. Wśród tych żołnierzy powrócił zapewne kapitan Juliusz Prosper Bertrand L ‘Hodiesniere.
Księstwo Warszawskie dotychczas zależne od Francji zostało zajęte przez Rosję. Niemniej Juliusz Prosper Bertrand L ‘Hodiesniere postanowił pozostać w Księstwie Warszawskim.
W dniu 3.11.1814 r. poślubił w Wąsoszu pannę Salomeę Obrycką (*1798) ur. w Możdżeniach par. Wąsosz, c. Piotra i Katarzyny z Filipkowskich, której to Katarzyny brat rodzony Józef Filipkowski zam. w Obrytkach był ojcem Ksawerego (*1797) rówieśnika Salomei, późniejszego oficera Wojsk Polskich Królestwa Polskiego (posiada pomnik na cmentarzu wąsoskim).
W związku Juliusza i Solomei rodzi się dwóch synów: Karol Sylwester (żył 2 tyg.) i Piotr Kazimierz (żył kilka tyg.). Po śmierci syna Karola, Juliusz i Solomea przeprowadzają się w 1816 r. do Skrody Wielkiej par. Grabowo, gdzie wkrótce umiera syn Piotr, a w dniu 19.04.1816 r. umiera Salomea L Hodiesniere z r. Obryckich. Juliusz L Hodiesniere pozostaje bezdzietnym wdowcem.
W wyniku decyzji kongresu wiedeńskiego w 1815 r. Księstwo Warszawskie ulega likwidacji, a zostaje utworzone Królestwo Polskie zależne od Rosji. Jako Ministerstwo Obrony Królestwa Polskiego zostaje utworzona Komisja Rządowa Wojny (KRW). Juliusz Prosper Bertrand L ‘Hodiesniere po śmierci żony Salomei od 1817 r. zamieszkał w Warszawie (1817 r.) i otrzymał funkcję sekretarza w KRW. W tejże KRW pracował również jako sekretarz rówieśnik Juliusza, Kazimierz Obrycki (*1788) rodem z łomżyńskiego, prawdopodobnie przyrodni brat 1 - ej żony Juliusza. Kazimierz był świadkiem na ślubie (1817) Juliusza z Magdaleną Gmechling i świadkiem na chrzcie ich córki Pelagii (*1821).
W dniu 14.02.1817 r. Juliusz Prosper Bertrand L ‘Hodiesniere poślubił w Warszawie Magdalenę Eleonorę Gmechling (*1792) ur. w Warszawie c. Jana Stanisława i Marianny z Monfrelów. Juliusz i Magdalena L ‘Hodiesniere mieszkali w Warszawie co najmniej do 1824 r. gdzie Juliusz sprawował obowiązki sekretarza w KRW. Przed 1827 r. L Hodiesnierowie zamieszkali w majątku Zacieczki par. Wąsosz, który prawdopodobnie wzięli w dzierżawę. Wieś Zacieczki położoną przy granicy pruskiej u źródeł rzeki Rożyńsko założyli Grzybowscy z rodu Żebro osiedli tu przed 1438 r. Byli dość zamożną rodziną szlachecką, która wieś Zacieczki trzymała jeszcze w XIX w. Do 1863 r. majątek Zacieczki był własnością Kazimierza Grzybowskiego, kiedy to został mu odebrany za udział w Powstaniu Styczniowym.
W małżeństwie Juliusza i Magdaleny L ‘Hodiesniere urodziło się co najmniej pięcioro dzieci:
Wiktor, Pelagia, Edmund, Juliusz i Zenobia.
W obu małżeństwach Juliusz został ojcem 7-ga dzieci:
W dniu 30.12.1840 r. żona Juliusza L Hodiesniere, Magdalena Eleonora L Hodiesniere z Gmechlingów zmarła w Zacieczkach.
Juliusz Prosper Bertrand L ‘Hodiesniere po powołaniu Towarzystwa Rolniczego (1857-1861) skupiającego ziemian w Królestwie Polskim, został jego aktywnym członkiem. Głównym celem tej organizacji było podniesienie wydajności polskiego rolnictwa, szerzenie oświaty wśród chłopów i stopniowe uwalnianie ich od pańszczyzny.
Zmarł 30.11.1866 r. w Szczuczynie. Spoczywa obok żony Magdaleny z Gmechlingów na cmentarzu parafialnym w Wąsoszu. Przy sporządzaniu wpisu zgonu do księgi zgonów par. wąsoskiej był obecny syn zmarłego Edmund Romuald Bertrand de L ‘Hodiesniere (40) właściciel majątku w Miętusewie (dziś w granicach Szczuczyna) i Teofil Tomasz Jemielity właściciel majątku w Świdrach par. Wąsosz.
Historie rodzinne dzieci Juliusza Prospera Bertranda i Magdaleny z Gmechlingów małżonków L ‘Hodiesniere:
- Wiktor L Hodiesniere (23) został odnotowany w księdze zgonów par. wąsoskiej (1840) jako syn zmarłej Magdaleny L Hodiesniere.
- Pelagia Berta Cecylia L Hodiesniere (39) zamieszkała z ojcem Juliuszem Prosperem w majątku w Zacieczkach, w dniu 27.05.1860 r. w Wąsoszu, zawarła związek małżeński z Teofilem Tomaszem Jemielity (28) urodzonym w majątku Duchny Stare par. Śniadowo, jako syn Jakuba i Anny z Zalewskich właścicieli tegoż majątku. Teofil Tomasz Jemielity nabył majątek w Świdrach par. Wąsosz.
- Edmund Romuald Bertrand L Hodiesniere (41) w 1865 r. zawarł związek małżeński w Przytułach z Wandą Józefą Truskolaską (34), wdową po Michale zm. w 1860 r. w Przytułach, córką Karola Piechowskiego i Julianny z Cegielskich ur. w Nieborzynie par. Radzikowo. Michał Truskolaski i Wanda Piechowska małżeństwem zostali w 1855 r. (ślub w Klukowie). Ich trójka dzieci (Karolina Anna, Władysław, Witold Wacław) urodziła się w Żebrach w par. Wąsosz, gdzie Michał dzierżawił folwark rządowy:
Karolina Anna Truskolaska (*1857) w 1883 r. poślubiła w Warszawie urzędnika kolei Henryka Alfreda Dąbskiego (*1838) ur. w Leśniewicach par. Gostynin, s. syna Józefa i Anastazji z Tempińskich.
Władysław Truskolaski (*1858) w 1888 r. poślubił w Warszawie Agnieszkę Łosiak (*1860) ur. w Rabocicach gub. Radomskiej c. Michała i Agnieszki z Bogulaków.
Witold Wacław Truskolaski (*1859) zmarł w 1864 r. w Przytułach.
Z drugim mężem Edmundem Romualdem L Hodiesniere, Wanda z Piechowskich przeżyła tylko rok. Zmarła w dniu 31.05.1866 r. w Żebrach. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Wąsoszu obok teściów, Juliusza Prospera Bertranda L ‘Hodiesniere i Magdaleny Eleonory z Gmechlingów. Po śmierci żony Edmund Romuald L Hodiesniere wszedł w posiadanie majątku w Miętusewie (dziś w granicach Szczuczyna).
- Zenobia Helena L Hodiesniere (37) zamieszkała z ojcem Juliuszem Prosperem w Szczuczynie, w dniu 20.08.1865 r., zawarła związek małżeński w Wąsoszu z Ludwikiem Tarasiewiczem (26) kasjerem Kasy Ekonomicznej miasta Stawiski, ur. w par. Poryte jako s. Henryka i Anny z Droniewiczów. W akcie chrztu ich syna Michała ur. 18.12.1866 r. w Świdrach wpisano ojciec Urzędnik Policyjny.
Na cmentarzu parafialnym w Wąsoszu, znajdują się dwa groby rodziny L ‘Hodiesniere:
- Juliusza Prospera Bertranda L ‘Hodiesniere i jego drugiej żony Magdaleny z Gmechlingów i
- Wandy L ‘Hodiesniere z Piechowskich, żony Edmunda Romualda, synowej Juliusza Bertranda L ‘Hodiesniere i Magdaleny z Gmechlingów.
Opis nagrobków patrz rozdz. Cmentarz.
