top of page

HISTORIA

RODU OBRYCKICH

 

W 1-ej połowie XV w. w północno – wschodniej części ziemi wiskiej powstały dwa gniazda rodu Obryckich. Osadnicy w  obu przypadkach pochodzili z Roman z parafii Krzynowłoga Mała, położonej w pow. przasnyskim, w ziemi ciechanowskiej.  Nazwisko wzięli od nazwy terenowej Obryte. Mógł to być obszar nizinny ograniczony lekkimi wzgórzami. Wg. heraldyków polskich (B. Paprocki, K. Niesiecki i S. Uruski) pieczętowali się herbem Prus. Prof. J. Wiśniewski badacz początków osadnictwa w północno-wschodnim Mazowszu przypisuje im h. Bujno.

W 1417 r. (lub 1422 r.) książę mazowiecki Janusz I nadał Stanisławowi z Roman z pow. przasnyskiego 40 włók ziemi zw. Obryte, położone u źródeł maleńkich rzeczek Białegostoku dopływu Kubry i Obrytki dopływu Słuczy, z obu ich brzegami.
Od nazwy tych włók,
Stanisława z Roman z ziemi ciechanowskiej zw. Obrytką, a założoną przez niego wieś Obrytkami. Wnuk księcia Janusza I, książę Władysław I (panował 1435-1455) zmniejszył nadanie Stanisławowi Obrytce do 20 włók, nakazując jeszcze zapłacić 40 kop gr. Przed 1462 r. właścicielem tych włók był Jakub Obrycki z Komonina z pow. raciąskiego. W 1462 r. sprzedał te 20 włók w Obrytkach braciom


Marcinowi, Janowi, Grzegorzowi, Stanisławowi i Maciejowi
 

Było to już trzecie pokolenie właścicieli Obrytek. Książę mazowiecki Kazimierz III (panował 1471-1475) w 1471 r. nadał nowy przywilej wspomnianym 5-ciu właścicielom Obrytek za utracony przywilej Władysława I. W skład pól Obrytek ponadto weszła część pól sąsiedniej wsi Rciszewa, którą w 1472 r. kupił  Marcin z Obrytek od Michała Rydzewskiemu z Kownat, właściciela Rcieszewo od 1471r. 
Do końca XV w. ród Obrytków vel Obryckich h. Bujno był bardzo rozrodzony. W 1676 r. na 16 części w Obrytkach 6 należało do Obryckich -

Stanisława, Wawrzyńca, Wojciecha, Jakuba, Pawła i Floriana

 

Druga wieś o nazwie Obrytki, powstała w Rostuszewie parafii Wąsosz na 30 włókach kupionych przed 1437 r. od Mikołaja Mitoraja z Tokarzyna za 30 kop gr. przez założyciela Wąsosza i Kędziorowa Jaśka Romana. Przed 1461 r. w posiadanie tych włók weszli krewni Jaśka Romana, Obryccy h. Bujno z Obrytek koło Roman. Dali oni początek wsi Obrytki-Rostuszewo (póżniej Obrytki-Rostroszewo), a protoplastą tej linii został Maciej Obrycki. W trzecim pokoleniu w Obrytkach Roztroszewie mieszkało 5 rodzin Obryckich. Przed 1676 r. część Obrytek należała do Stanisława Obryckiego, a następnie do jego syna Władysława. Od XVIII w. część Obrytek należała do Michnowskich i Niecikowskich, a od XVII w. pojawili się w Obrytkach Wojsławowie i Filipkowscy. 
W Obrytkach parafii Wąsosz Obryccy mieszkali jeszcze w początkach XVIII w. W  1704 r. ur. się tu  
Sebastian Obrycki s. Rafała i Teresy Obryckich.
W 1701 r. Franciszek Obrycki poślubił w Wąsoszu Mariannę Grądzką. Osiedli w Modzelach p. Wąsosz, gdzie ur. się co najmniej 3-je ich dzieci:

Brygida (1*705), Felicja (*1711), Zuzanna (*1714)

 

Na przełomie XVIII/XIX w. część wsi Grędy Możdżenie i Łempic należała do Piotra Obryckiego (~1750-1812)  s. Antoniego. Brat Piotra, Paweł Obrycki (~1752-1818) wojski lubaczowski zm. w Czarnówku, jako właściciel dóbr Czarnówek, Chojnowo, Mazewo i Załuski. 

Przykłady linii genealogicznych
rodu Obryckich: 

 I. LINIA STANISŁAWA OBRYCKIEGO (1)

Protoplastą jednej ze starszych linii rodu Obryckich w ziemi wiskiej był Stanisław Obrycki (wzm. 1646 r.), dziedzic wsi Obrytki (obecnie par. Przytuły) w dawnym powiecie wąsoskim:
 
1.
Stanisław - dziedzic wsi Obryty-Przysługi (czytaj Obrytki) w pow. wąsoskim i jego potomkowie,
               2. Michał, 
                            3. Michał, 
                                         4. Wojciech, 
                                                        5. Maciej, 
                                                                    6.
Wojciech ∞ Weronika Gromadzka

Wojciech i Weronika Obryccy osiedli w Konopkach par. Grabowo, gdzie ur. się co najmniej dwóch ich synów: 
- Aleksander (1833- ?)

żołnierz w wojsku rosyjskim, wylegitymował się w Królestwie  w 1854 r. Brak danych co do jego losu.
- Antoni (? - ?)

w 1835 r. poślubił w Grabowie Franciszkę Skrodzką ur. w Skrodzie  Wielkiej,
c. Kajetana i Elżbiety z Chludzińskich. Osiedli w Skrodzie Wielkiej, gdzie ur. się co najmniej 6-ro ich dzieci. Na ojcowiźnie w Skrodzie Wielkiej pozostał syn Antoniego i Franciszki,
Franciszek Obrycki (patrz tabela niżej):
 

II. LINIA AMBROŻEGO OBRYCKIEGO

 

1. Ambroży Obrycki ożeniony z Marianną z Kossakowskich wywodził się z tej samej linii co Stanisław Obrycki (1). Osiadł z żoną w Obrytkach par. Romany, gdzie ur. się co najmniej 2-je ich dzieci:

 

Julianna i Franciszek

 

1.1 Julianna (1778-1840)

 poślubiła Walentego Chrzanowskiego (1774-1848) ur. w Wypychach p. Przytuły, s. Antoniego. Osiedli w Wypychach, gdzie ur. się co najmniej 7-ro ich dzieci. Julianna i Walenty zm. w Wypychach.

 

1.2 Franciszek (1783- ?)

 w 1811r. poślubił w Miastkowie Ewę Żebrowską (1793- ?) ur. Czartorii p. Miastkowo, c. Jakuba i Franciszki z Czartoryskich. Osiedli w Kołakach par. Mały Płock, gdzie ur. się co najmniej 4-ro ich dzieci. Dwoje z nich założyło rodziny (patrz tabela niżej):

III. LINIA STANISŁAWA OBRYCKIEGO (2)

 

Stanisław Obrycki pozostawał w związku małżeńskim z Petronellą Karwowską, Ślub zawarli w 1772 r. w Rajgrodzie. Osiedli w Gackie par. Białaszewo, gdzie ur. się co najmniej 4-ro ich dzieci:

Kazimierz (*1774), Róża (*1776), Jan (*1777), Wojciech (*1780)

 

Rodziny założyli Jan i Wojciech.

 

1. Jan Gwalbert (1777-1851)

 

 s. Stanisława i Petronelli Obryckich przed 1808 r. poślubił Magdalenę Modzelewską (1785-1878), ur. w Modzelach p. Białaszewo c. Michała i Łucji z Rożyńskich. Osiedli w Gackie par. Białaszewo, gdzie ur. się co najmniej 9-ro ich dzieci. Rodziny założyli

Franciszek i Mateusz

1.1 Franciszek (1819-1886)

 s. Jana i Magdaleny Obryckich w 1839 r. poślubił w Białaszewie Emilię Dąbrowską (1822-1887) ur. w Radziłowie, c. Jakuba i Julianny Kraińska. Brak danych co do losów tej rodziny.

 

1.2 Mateusz (1831- ?)

 s. Jana i Magdaleny Obryckich w 1851 r. poślubił w Białaszewie Barbarę Saniewską (1831- ?), ur. w Klimaszewnicy, c. Franciszka i Marianny z Klimaszewskich. Osiedli w Klimaszewnicy, gdzie ur. się co najmniej 4-ro ich dzieci, z których

 

1.2.1 Konstanty (1850-1927), założył rodzinę. W 1871r. poślubił w Białaszewie Mariannę Danowską (1846- ?) ur. w Klimaszewnicy, c. Antoniego i Karoliny z Czerwonków. Troje ich dzieci ur. się w Klimaszewnicy, a kolejne 7 w Gackie. Rozwój tej rodziny patrz tabela niżej:

2. Wojciech Obrycki (1780-1853)

 

s. Stanisława i Petronelli Obryckich dwa razy stawał na ślubnym kobiercu:

- w 1800 r. poślubił w Wąsoszu Teresę Godlewską (1780-1824), ur. w Godlewie, c. Ambrożego i Barbary z Godlewskich.

- w 1828 r. poślubił w Białaszewie Magdalenę Modzelewską (1800-1861), ur. w Modzelach p. Białaszewo, c. Józefa i Marianny z Milewskich.

W związku Wojciecha i Teresy Obryckich ur. się w Godlewie co najmniej 9-ro ich dzieci, z których rodziny założyli:

Antonina, Kazimierz, Stanisław i Wiktor

 

2.1 Antonina (1804-1869)

 c.Wojciecha i Teresy Obryckich w 1827 r. poślubiła w Wąsoszu Leona Świderskiego (1797-1874), ur. w Łosewie, s. Piotra i Anny z Modzelewskich. Osiedli w Łosewie, gdzie ur. się co najmniej 5-ro ich dzieci.

 

2.2 Kazimierz (1807-1834)

 c. Wojciecha i Teresy Obryckich w 1832 r. poślubił w Białaszewie Małgorzatę Modzelewską (1805- ?), ur. w Modzelach p. Białaszewo, c. Szymona i Katarzyny z Modzelewskich. Urodzona w małżeństwie Kazimierza i Małgorzaty,

2.2.1 Józefa Obrycka (1833- ?)

- w 1867 r. poślubiła w Białaszewie Hieronima Modzelewskiego (1822-1876), ur. w Modzelach s. Mikołaja i Anny ze Szczuków. Osiedli w Modzelach p. Białaszewo, gdzie ur. się co najmniej 2-je ich dzieci.

 

2.3 Stanisław (1811-1875)

 s. Wojciecha i Teresy Obryckich dwa razy stawał na ślubnym kobiercu:

- w 1841r. poślubił w Wąsoszu Rozalię Gosiewską (1824-1860), ur. w Brzozowie p. Białaszewo, c. Kazimierza i Józefaty z Chrzanowskich.

- w 1860 r. poślubił w Wąsoszu Antoninę Klimaszewską (1834-1892), ur. w Bagienicach, c. Ignacego i Małgorzaty z Łempickich.

W Godlewie ur. się 8-ro dzieci w 1-szym związku i 4-ro dzieci w 2-gim związku, z których rodziny założyli

 

Franciszek, Franciszka i Józef

 

2.3.1 Franciszek (1852- ?)

 - w 1886 r. poślubił w Wąsoszu Wilhelminę Mioduszewską (1855- ?) ur. w Białej, Prusy Wsch., c. Juliusza i Albertyny z Karasiów. Osiedli w Grozimach, gdzie ur. się co najmniej 3-je ich dzieci.

 

2.3.2 Franciszka (1862-1884)

 - w 1883 r. poślubiła w Wąsoszu Jana Pawłowskiego (1862-1928) ur. w Gackie p. Białaszewo, s. Józefa i Marianny z Korytkowskich. Brak danych co do losu tej rodziny.

2.3.3 Józef  (1847- ?)

 w 1872 r. poślubił w Radziłowie Mariannę Kozikowską ur. w Święcieninie,  c. Benedykta i Barbary z Karwowskich. Osiedli w Święcieninie, gdzie ur. się co najmniej 4-ro ich dzieci. Troje z nich założyło rodziny -

 

Teofil, Jan i Franciszek

(patrz tabela niżej):

 

 

 

2.4 Wiktor (1817-1890)

 s. Wojciecha i Teresy Obryckich w 1848 r. poślubił w Wąsoszu Rozalię Danowską (1824-1884) ur. w Zalesiu, c. Antoniego i Karoliny z Rożyńskich. Osiedli w Godlewie gdzie ur. się co najmniej 7-ro ich dzieci, z których rodziny założyli

 

Karolina, Kajetan i Serafina

(patrz tabela niżej):

Uruski skrót.jpg
o1.jpg
o2.jpg
o3.jpg
o4.jpg
o5.jpg


IV. LINIA ANTONIEGO OBRYCKIEGO

 

Antoni Obrycki pozostawał w dwóch związkach małżeńskich:
 

- w 1-szy związku (żona n.n.) ur. się syn Piotr (~1750-1812)

- w 2-gim związku z Anną ze Szczuków ur. się syn Paweł (~1752-1818)


Poszła od nich zamożna gałąź Obryckich na Kownacinie i Czarnówku w parafii Niedźwiadna. Antoni był zapewne potomkiem jednego z braci Macieja lub Jana Obryckich, którzy w 1497 r. posiadali jako posesorzy zastawni część Kownacina (póżniejszy folwark Kownacinek). W 1532 r. część ta była w posiadaniu Grzegorz Obryckiego syn Jana. Jeszcze w XIX w. część Kownacina należała do Obryckich.

 

1. Linia Piotra Obryckiego

 

Piotr Obrycki (~1750-1812) s. Antoniego dwa razy stawał na ślubnym kobiercu:
 

- w 1782 r. poślubił w Wąsoszu Mariannę z Chojnowskich (1757-1795). W małżeństwie Piotra i Marianny Obryckich ur. się co najmniej 4- ro dzieci
 

Karolina, Franciszek, Wiktoria, Małgorzata


- w 1797 r. poślubił w Wąsoszu Katarzynę z Filipkowskich (1772-1816), ur. w Obrytkach par. Wąsosz, c. Macieja i Rozalii z Danowskich. W małżeństwie Piotra i Katarzyny Obryckich ur . się 12-ro dzieci
 

Barbara, Salomea, Izabella, Felicjan, Jakub, Marcianna,
Józef, Marianna, Ludwik, Katarzyna, Józefata, Konstancja


Piotr Obrycki zm. w Możdżeniach jako dziedzic dóbr Możdzenie i Łempice.
 

1.1 Karolina (1783-1861)

c. Piotra i Marianny Obryckich w 1803 r. poślubiła w Wąsoszu Józefa Chojnowskiego (? -1830) h. Lubicz, ur. w Ciemiance par. Grabowo, s. Jana. Osiedli w Ciemiance, gdzie ur. się co najmniej 5-ro ich dzieci:
 

Marianna, Gabriel, Leon, Franciszek, Teofil


Józef Chojnowski, regent ziemski i grodzki wizki, poseł na sejm grodzieński 1793 r., sędzia Pokoju pow. Biebrzańskiego 1813 – 1826, protestował przeciw rozbiorowo kraju. Syn Józefa i Karoliny:
Leon dziedziczył po ojcu Ciemiankę. Wkrótce wykupił Modzele Bielino, Grądy Możdżenie i Słucz. Z bratem  Teofilem wylegitymowani w Królestwie 1838 r.

(więcej o rodzie Chojnowskich pod zakładka Rody)

 

1.2 Franciszek (1785- ?)

s. Piotra i Marianny Obryckich w 1816 r. poślubił w Bakałarzewie Petronellę Przybylską (1788-1820), ur. w Dąbrowie pow. Tykocin, c. Karola i Anny z Dąbrowskich. W latach 1819-1820 był dzierżawcą majątku Sadłowina koło Bakałarzewa. Po śmierci żony mieszkał z córkami w Czarnówku (1821). Później córki mieszkały u wuja Przybylskiego w Nowym Dworze. W akcie zgonu ojca wspomniany jako dziedzic wsi Grędy Moźdzenie. Dzieci 4-ro:

- Helena *1817 r. Nowy Dwór par. Bakałarzewo. W 1833 r. poślubiła w Bakałarzewie Stanisława Targońskiego *1804 r. Targonie, s. Mikołaja i Anny z Kozłowskich.

- Karolina *1818 r. Nowy Dwór par. Bakałarzewo. W1843 r. poślubiła w Suwałkach Albina Krauze *1808 r. Sereje, Litwa, aptekarza w Suwałkach s. Karola i Karoliny.

- Waleria *1819 r. Sadłowina par. Bakałarzewo. W 1841 r. poślubiła w Bakałarzewie Franciszka Talarowskiego *1816 r. w Łomży, s. Leona i Zuzanny z Malonowskich.

-Aurelia *1820 r. Sadłowina par. Bakałarzewo. W 1836 r. poślubiła w Grabowie Hipolita Chludzińskiego ur. w Moźdzeniach, s. Tadeusza i Marianny z Danowskich.

 

1.3 Wiktoria (1793-1813)

c. Piotra i Marianny Obryckich w 1812 r. poślubiła w Grabowie Jana Klimaszewskiego ur. w Białaszewie s. Ignacego i Antoniny z Chojnowskich. B.w.d.

 

1.4 Barbara (? - ?)

c. Piotra i Katarzyny Obryckich w 1827 r. poślubiła w Grabowie Franciszka Kolendę ur. w Lisach par. Romany s. Antoniego i Zofii. B.w.d.

 

1.5 Salomea Obrycka (1798-1816)

c. Piotra i Katarzyny Obryckich w 1814 r. poślubiła w Wąsoszu kapitana wojsk francusko polskich z kampani napoleońskiej, Juliusza Prospera Bertranda L Hodiesniere (1787-1866) ur. w Falaise we Francji s. Karola i Wiktorii  Faurneaua.

(więcej o rodzinie L Hodiesniere pod zakładką Rody)

 

2. Linia Pawła Obryckiego

 

Paweł Obrycki (~1752-1818) s. Antoniego i Anny ze Szczuków dwa razy stawał na ślubnym kobiercu:

- w 1772 r. poślubił w Grajewie Mariannę z Niedźwieckich ur. w Kurkach par. Grajewo. Mogła być córką Adama i Bogumiły z Wroczyńskich, których dzieci  rodziły się w latach 1737-1764 w Kurkach. Dzieci ur. w małżeństwie Pawła i Marianny Obryckich:

Franciszka, Stanisław

 

- w 1783 r. poślubił w Łomży Barbarę ze Szrejterów (1761-1843), ur. w Łomżycy, c. Adama i Felicjanny ze Zbierzchowskich.  Paweł Obrycki (~1752-1818) wojski lubaczowski zm. w Czarnówku, jako właściciel dóbr Czarnówko, Chojnowo, Mazewo i Załuski. Dzieci ur. w małżeństwie Pawła i Barbary Obryckich:

 

Józefata, Józef, Marianna, Tekla, Salomea

 

2.1 Franciszka Obrycka (1773-1849)

 

c. Pawła i Marianny z Niedźwieckich w 1793 r. zawarła w Wąsoszu związek małżeński z Gracjanem Bzurą (1753-1825) ur. w Bzurach, s. Antoniego. Osiedli w Bzurach gdzie ur. się co najmniej 9-ro ich dzieci. Gracjan Bzura – burgrabia wąsoski i wiski, pisarz Sądu Pokoju Powiatu Biebrzańskiego. Dzieci Gracjana i Franciszki Bzurów, które założyły rodziny:

 

- Karolina (1795-1862)

w 1813 r. poślubiła w Wąsoszu Józefa Górskiego (1788-1863) ur. w Boczkach p. Grajewo, s. komornika łomżyńskiego i wiskiego Szymona i Józefy z Popowskich.

 

- Teofila (1808-1845)

- w 1826 r. poślubiła w Wąsoszu Antoniego Romanowskiego (1792-1852) s. Jana i Teresy z Żebrowskich. Mieszkali kolejno w Bzurach, Szczuczynie i Niedźwieckich, gzie ur. się co najmniej 5-ro ich dzieci.

 

- Wiktoria (1806-1830)

- w 1828 r. poślubiła w Wąsoszu Gracjana Chojnowskiego (1782-1844), ur. w Gutach,

s. Wojciecha i Katarzyny z Niedźwieckich. Jedno dziecko ur. w Gutach.

 

- Marianna (1810-1846)

- w 1833 r. poślubiła w Wąsoszu Konstantego Dobrowolskiego (1808-1869), ur. w Wojdach p. Rajgród,

s. Józefa i Marianny z Karwowskich. Dzieci 4-ro ur. w Wojdach.

 

- Adam (1801-1873) dwa razy stawał na ślubnym kobiercu:

- w 1833 r. poślubił w Bargłowie Emilię Chrostowska (1814-1837), ur. w Kamionce c. Pawła i  Julianny z Michniewiczów. Dzieci 4-ro ur. w Bzurach.

- w 1844 r. poślubił w Dziektarzewie Zofię Święcką (1804-1873), ur. Boguszynie, c. Kajetana i Tekli z Duczimińskich. Dziecko 1-no ur. w Bzurach.

Adam Bzura studiował na UW (1821). W latach 1844-1855 był urzędnikiem Królestwa Polskiego. W 1837 r. udowodnił swoje pochodzenie szlacheckie.

 

2.2 Stanisław Obrycki (1780-1843)

 

s.  Pawła i Marianny z Niedźwieckich w 1809 r. zawarł w Burzynie związek małżeński z Małgorzatą Rakowską (1780-1848) ur. w Siestrzankach p. Burzyn, c. pisarza wiskiego Daniela i Anny z Wierzbickich. Do co najmniej 1822 r. Stanisław dzierżawił dobra narodowe w  Pruskiej par. Bargłów Kościelny. Przed 1835 r. osiadł z rodziną w Czarnówku p. Niedźwiadna. Dziedziczył też Mazewo i Załuski. W 1839 r. wylegitymował się w Królestwie ze szlachectwa.  W małżeństwie Stanisława i Małgorzaty Obryckich ur. się co najmniej 10-ro dzieci. Oboje zmarli w Czarnówku.  

 

2.2.1 Stanisława Obrycka (1812-1880)

 

 c. Stanisława i Małgorzaty Obryckich w 1830 r. poślubiła w Bargłowie Feliksa Wagę (1803-1881) ur. w Grabowie, s. skarbnika wiskiego Bernarda i Agaty z Gutowskich. W ich małżeństwie ur. się (w Grabowie i w Pruskiej) co najmniej 10-ro dzieci, z których co najmniej dwoje założyło rodziny:

- Kazimierz (1831-1880)

w 1858 r. poślubił w Jałówce par. Dąbrowa Białostocka Marię z Bajkowskich (1836- ?) ur. w Niezbodziczach (obw. grodzieński) c. Jakuba i Zuzanny z Liszewskich. W ich małżeństwie ur. się co najmniej troje z których dwoje ur. się w Grabowie.

- Julia (1843-1921)

w 1865 r. poślubiła w Grabowie Ludwika Chlebowicza (1840- ?). Osiedli w Sokółce (gub. grodzieńska), gdzie ur. się co najmniej dwoje ich dzieci. Ludwik mógł urodzić się w 1838 r. w Jałówce par. Dąbrowa Białostocka, jako syn Jana i Konstancji z Boguszewskich.

Feliks i Stanisława Wagowie zmarli w Warszawie. Feliks był rodzonym bratem Antoniego i Jakuba Wagów, wielce zasłużonych dla nauki i kultury polskiej:

 

Antoni Stanisław  Florian  Waga (1799-1890),

- uczył się w szkole pijarów i liceum w Warszawie, a następnie studiował nauki przyrodnicze w Berlinie, Lipsku i Królewcu, oraz odbył studia na wydziale filozoficznym Królewskiego Uniwersytetu w Warszawie. Po ukończeniu studiów został  profesorem Liceum Warszawskiego, a następnie Instytutu Pedagogicznego, oraz Gimnazjum Warszawskiego na Lesznie.

Autor podręczników szkolnych i prac naukowych z zakresu zoologii.

 

Jakub Ignacy Waga (1800-1872), 

- uczęszczał do kolegiów pijarskich w Szczuczynie i Łomży, oraz do szkoły wojewódzkiej w Warszawie. Absolwent wydziału filozoficznego na oddziale nauk przyrodniczych UW. Pracował jako nauczyciel w warszawskiej szkole księży pijarów, następnie w Radomiu i Szczuczynie. W 1828 r. zamieszkał w Łomży, gdzie pracował jako nauczycielem gimnazjum. Autor dzieła przyrodniczego „Flora Polska”.

 

2.2.2 Felicjanna Obrycka (1811-1848)

 

 c. Stanisława i Małgorzaty Obryckich w 1835 r. poślubiła w Niedźwiadnej inkwirenta (sędziego śledczego) w Sądzie Policji Poprawczej w Łomży Jana Pawła Kozłowskiego (1796-1880) ur. w Czarnocinie par. Piątnica, s. porucznika Gwardii Pieszej Koronnej Michała i Julianny z Wiszowatych. Jan w 1822 r. ukończył Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1836-1845 pełnił funkcję Sędziego Trybunału Cywilnego Pierwszej Instancji Guberni Augustowskiej. Około 1845 r. Jan i Felicjanna Kozłowscy przeprowadzają się do Warszawy. Jan otrzymuje posadę Radcy Kolegialnego, Sędziego Sądu Apelacyjnego Królestwa Polskiego, gdzie pracuje do 1863 r. Za nieskazitelną służbę został odznaczony Orderem Św. Anny.

W małżeństwie Jana Kozłowskiego i Felicjanny z Obryckich urodziło się siedmioro dzieci (w nekrologu Felicjanny z Obryckich  Kozłowskiej zamieszczonym w Kurierze Warszawskim wspomina się o siedmiu osieroconych nieletnich dzieciach). W dniu 14.09.1848 r. umiera w Warszawie żona Jana, Felicjanna z Obryckich Kozłowska, dwa dni później córka Florentyna i następnego dnia syn Walerian. Pochowani zostali w jednym grobie w Warszawie na cmentarzu powązkowskim.

Po kilku latach wdowieństwa Jan Kozłowski zawiera związek małżeński z Faustyną Zielińską (*1817). W Warszawie rodzą się ich synowie: Maurycy i Seweryn.

Jan Paweł Kozłowski zmarł w 1880 r. w swoim majątku w Bzurach, który nabył od Władysława Bzury spadkobiercy tego majątku po zmarłym w 1873 r. ojcu Adamie Bzurze.

Dzieci Jana Pawła i Felicjanny Kozłowskich:

- Aleksandra Fortunata Józefa *1836 Czarnocin + 1886 Święcienin

- Feliks Abdon Sabin * 1837 Czarnocin + 1912 Bęćkowo

- Teofil Romuald *1839 Czarnocin + 1911 Radzymin

- Marcian Rudolf *1841 Czarnocin + ?

- Stanisław Zachariasz *1842 Czarnocin + 1922 Bzury

- Florentyna *1844 Łomża + 1848 Warszawa

- Walerian Euzebiusz *1846 Warszawa + 1848 Warszawa

 

2.2.2.1Aleksandra Fortunata Józefa Kozłowska (1834-1886)

w 1857 r. poślubiła w Warszawie urzędnika Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych Adama Szczepana Jana Mieczyńskiego (1828-1892) ur. w Ciborach pow. pułtuski, syna Antoniego i Julianny z Żebrowskich. W Warszawie urodziło się co najmniej pięcioro ich dzieci. Adam Mieczyński był redaktorem wielu pism i autorem poradników rolniczych, współautorem 28 tomowej Encyklopedii Powszechnej Orgelbranda z lat 1859-1868, profesorem Instytutu Szlacheckiego, członkiem i korespondentem wielu towarzystw naukowych. Adam i Aleksandra Mieczyńscy spoczywają na cmentarzu parafialnym w Święcieninie w woj. mazowieckim.

 

2.2.2.2 Ks. kan. Teofil Romuald Kozłowski (1839-1911)

przed 1871 r. rozpoczął pracę jako wikariusz w parafiach warszawskich. Około 1880 r. objął probostwo w parafii Przemienienia Pańskiego w Radzyminie koło Warszawy. Zmarł w dniu 12.08.1911 r. jako dziekan radzymiński. Spoczywa na starym cmentarzu parafialnym w Radzyminie.

 

2.2.2.3 Stanisław Zachariasz Kozłowski (1842-1922) 

- zmarł jako kawaler w 1922 r. w majątku Kozłowskich w Bzurach w 1922 r. wspomniany w akcie zgonu jako weteran Powstania Styczniowego. 

 

2.2.2.4 Feliks Abdon Sabin Kozłowski (1837-1912)

 studiował w Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa w Warszawie. W 1861 r. poślubił Wandę Klimontowicz (1844 – 1920) dziedziczkę Dóbr Bęćkowo i Tarachy, córkę Wincentego i Wiktorii z Kulwieciów, a wnuczkę Jakuba Klimontowicza i Domicelli z Antoszewskich. W związki Feliksa Kozłowskiego i Wandy z Klimontowiczów urodziło się 10 – ro dzieci (jedno w Suwałkach pozostałe w Bęćkowie). Feliks i Wanda Kozłowscy spoczywają w rodzinnej kaplicy grobowej na cmentarzu parafialnym w Wąsoszu.

(więcej o rodzinie Kozłowskich pod zakładką Rody)

 

2.2.3 Antoni Obrycki (1820-1895)

 

s. Stanisława i Małgorzaty w 1846 r. zawarł w Warszawie związek małżeński z Konstancją Nestowicz (1828- ?) ur. w Wiśniówku, c. prokuratora królewskiego przy Trybunale Cywilnym Guberni Augustowskiej Stanisława Nestowicza i Izabelli z Łuniewskich. Osiedli w Czarnówku par. Niedźwiadne, gdzie ur. co najmniej 5-ro ich dzieci. Z tych

- Wanda (1850- ?)

w 1871r. poślubiła w Warszawie Aleksandra Szepietowskiego (1838-1920) ur. w Dzierzbi, s. Antoniego i Marianny z Masłowskich. Córka Aleksandra i Wandy Szepietowskich, Maria (1880-1925) w 1906 r. wyszła za mąż w Warszawie za kierownika apteki Kazimierza Wicherta. W 1924 r. zm. w Warszawie (i ur. w Warszawie) ich 15-letnia córka Maria, a po roku zm. w Czarnówku jej matka. Kazimierz dwa lata później poślubił w Warszawie Marię Bobińską c. Antoniego i Anny z Klimaszewskich.

- Stanisław (1852-1922)

w 1892 r. poślubił w Warszawie Wiktorię Kozłowską (1868- ?) ur. w Bęćkowie, c. Feliksa i Wandy z Klimontowiczów. Osiedli w Czarnówku, gdzie ur. się co najmniej 4-ro ich dzieci. Stanisław dziedziczył też majątki Mazewo i Chojnowo. Radca pow. biebrzańskiego.

 

2.3 Józefata Obrycka (1784- ?)

 

c. Pawła i Barbary ze Szrejterów w 1801r. poślubiła w Szczuczynie Józefa Niedźwieckiego (1770- ?), ur. w  Kurkach p. Grajewo. Mógł ur. się w 1764 r. jako Grzegorz Józef , s. Adama i Bogumiły z Wroczyńskich, których dzieci  rodziły się w latach 1737-1764 w Kurkach. W małżeństwie Józefa i Józefaty Niedźwieckich ur. się w 1802 r. syn

2.3.1 Adam Niedźwiecki (1802- ?)

 który dwa razy stawał na ślubnym kobiercu:

- w 1836 r. poślubił w Piątnicy Teofilę Krauze (? -1841), ur. w Pęza par. Piątnica, c. Franciszka i Tekli z Dąbrowskich.

- w 1844 r. poślubił w Łomży Emilię Jagielską (1819- ?), ur. Łomży  c. Tomasza i  Marianny z Rutkowskich.

Osiadł w Kurkach par. Grajewo, gdzie ur. się w 1-szym  małżeństwie 4 dzieci i w drugim 8-ro.

 

2.3.1.1. Kazimiera Niedźwiecka (1857-1933)

 c. Adama i Emilii z Jagielskich, poślubiła Antoniego Mościckiego (1846- ?) ur. w Grądach Wielkich p. Jedwabne, s. Stanisława i Wiktorii z Jaczyńskich. W ich małżeństwie ur. się w Wojdach par. Rajgród co najmniej 11-ro dzieci, z których

 

Halina (1894-1966) lekarz stomatolog w 1920 r. poślubiła absolwenta Wydziału Ekonomicznego Politechniki w Petersburgu Marcelego Porowskiego (1894-1963) ur. w Woli Bystrzyckiej, s. Marcelego i Heleny ze Stypułkowskich. W okresie Powstania Warszawskiego Marceli Porowski został 31- szym prezydentem Warszawy (5.08.1944-2.10.1944). W1953 r. pod zarzutem popełnienia zbrodni kolaboracji i ludobójstwa na stanowisku delegata rządu na m. st. Warszawę w czasie wojny, został skazany na karę śmierci. W maju 1956 r. został zwolniony z więzienia, rok później zrehabilitowany. Zmarł w 1963 r. w Warszawie. Marceli i Halina Porowscy spoczywają na Powązkach w Warszawie.

 

2.4 Józef Obrycki (1789-1857)

 

s. Pawła i Barbary ze Szrejterów dwa razy stawał na ślubnym kobiercu:

- ok. 1820 r. poślubił Małgorzatę z Godlewskich (1800- ?), ur. w Drozdowie, c. Kazimierza i Antoniny z Burskich. B.w.d.

- ok. 1840 r. poślubił Marciannę ze Żmijewskich (1820- ?) ur. w Dyble,  c. Jakuba i Teresy z Wagów, dziedziców Dóbr Dybła. B.w.d.

Józef Obrycki był dziedzicem majątku Chojnowo, zakupionego w 1809 r. przez jego ojca od Jana Downarowicza dziedzica Dóbr Olszyny w par. Drozdowo.

 

2.5 Marianna Obrycka (1790- ?)

 

c. Pawła i Barbary ze Szrejterów poślubiła Franciszka Tyszkę (1790- ?). Dzieci troje:

- Ksawery (1808-1837), Patron Trybunału Województwa Mazowieckiego, zm. w Podliszewie par. Rajgród jako beżenny.

- Konstanty (1819-1891) pozostawał w związku małżeńskim z Emilią Przeradowską. Mieszkali w Chojnowie. Zmarł w szpitalu w Szczuczynie.

Konstancja (1827-1905) pozostawała w związku małżeńskim z Władysławem Zarembą.

Zmarła w Szumowie Nowym par. Szumowo.

 

2.6 Tekla Obrycka (1790-1819)

 

c. Pawła i Barbary ze Szrejterów w 1818 r. poślubiła w Niedźwiadnej wdowca po Karolinie z Girotów, Wincentego Przybylskiego (1785- ?), s. Karola i Anny z Dąbrowskich.

 

2.7. Salomea Obrycka (1790- ?)

c. Pawła i Barbary ze Szrejterów poślubiła Ksawerego Bobra (1770- ?) s. Franciszka i Joanny ze Świerzbińskich. Osiedli we dworze Wnory-Pażochy par. Kulesze Kościelne, gdzie ur. się co najmniej 6-ro ich dzieci. Z tych:

- Ludwika w 1837 r. poślubiła w Kalinówce Kościelnej Tomasza Polikowskiego.

- Joanna w 1840 r. poślubiła w Białymstoku Feliksa Politowskiego.

- Rozalia  w 1850 r. poślubiła w Białymstoku Marcelego Płotnickiego

 

 Przykłady rodzin rodu Obryckich wylegitymowanych

ze szlachectwa w Cesarstwie Rosyjskim

i zapisanych do ksiąg szlachty okręgu białostockiego:

o6.jpg
bottom of page